Some photos from the exhibition opening of Ben Alun- Jones collection of furniture objects, that illuminate when approached. The furniture merge into the background, and as we come closer they become transparent and reveal depth inside. The collection explores the relationship and interaction between human and technology.
Zdjęcia z otwarcia wystawy Niewidzialnych Mebli Bena Alun-Jonesa, które świecą gdy się do nich zbliżamy. Wystawiane obiekty wtapiają się w otoczenie, dopiero przy zbliżeniu się do nich stają się przezroczyste i ukazują głebię przestrzeni w środku. Kolekcja porusza bardzo współczesny problem związku i interakcji pomiędzy ludźmi i techniką.
Saturday 29 October 2011
Friday 23 September 2011
Hermes Fairy Tale
What I love the most about window displays is the fact that they don't necessarily sell the products. They sell emotions. Hermes windows in Paris invite us to take a step inside their world- world of Caribbean, colonial influences, homeliness and autumn evenings. Oh yes, and leather goods and scarves as well.
To, za co najbardziej kocham wystawy sklepowe to fakt, że one niekoniecznie sprzedają produkt. Sprzedają za to emocje. Okna Hermesa w Paryżu zapraszaja nas do swojego świata. Świata Karaibskich i kolonialnych wpływów, domowego ciepła i jesiennych wieczorów. O tak, torebek i apaszek również!
24, rue Faubourg St Honoré 75008 Paris
xxx
To, za co najbardziej kocham wystawy sklepowe to fakt, że one niekoniecznie sprzedają produkt. Sprzedają za to emocje. Okna Hermesa w Paryżu zapraszaja nas do swojego świata. Świata Karaibskich i kolonialnych wpływów, domowego ciepła i jesiennych wieczorów. O tak, torebek i apaszek również!
24, rue Faubourg St Honoré 75008 Paris
xxx
Monday 19 September 2011
Inside the Lloyds Building
The Lloyds building is certainly one of my favourite bulidings in the world. Its hard to believe that it has been opened in 1986, as the building still arouses strong feelings. Maybe it is like good wine, and only gets better with time.
Lloyds is often confused with a bank, in fact it is an insurance market, where brokers can get their clients' risks insured by over 85 insurers.
They've been around for 323 years insuring for example Titanic, first ever space risk in 1965, both WTC and the two hijacked planes, or Bruce Springsteen's voice.
Budynek Lloyds'a to zdecydowanie jedena z moich ulubionych budowli. Budynek ciągle wzbudza silne emocje, chociaż został otwarty w 1986. Może z dobrą architekturą jest jak z winem i staje się ona tylko lepsza z czasem.
Lloyds jest często mylony z bankiem. W rzeczywistości jest to rynek ubezpieczeniowy, gdzie brokerzy mogą wybierać dla swych klientów oferty spośród 85 ubezpieczycieli.
Na rynku są już od bagatela 323 lat i na koncie mają ubezpieczenia na przykład Titanica, lotu kosmicznego w 1965, WTC oraz obu porwanych samolotów, czy choćby głos Bruca Springsteena.
Window views- you can get the idea on how flat London really is.
Widoki z okien- Londyn naprawdę jest bardzo płaski.
Stepping into a room straight out of the 18th century, designed by Robert Adam isnt something you would normally expect in this steel and glass building. Lloyds initialy wanted to buy the fireplace, but eventually came back with the whole room. Easy.
To XVIII wieczne wnętrze, zaprojektowane przez Roberta Adama, z pewnością nie jest czymś, czego można się spodziewać w środku tego budynku ze stali i szkła. Lloyds początkowo był zainteresowany kupnem kominka, ale ostatecznie zdecydował się na zakup całego pokoju. Proste.
Lloyds, One Lime Street, EC3M 7HA London
Lloyds is often confused with a bank, in fact it is an insurance market, where brokers can get their clients' risks insured by over 85 insurers.
They've been around for 323 years insuring for example Titanic, first ever space risk in 1965, both WTC and the two hijacked planes, or Bruce Springsteen's voice.
Budynek Lloyds'a to zdecydowanie jedena z moich ulubionych budowli. Budynek ciągle wzbudza silne emocje, chociaż został otwarty w 1986. Może z dobrą architekturą jest jak z winem i staje się ona tylko lepsza z czasem.
Lloyds jest często mylony z bankiem. W rzeczywistości jest to rynek ubezpieczeniowy, gdzie brokerzy mogą wybierać dla swych klientów oferty spośród 85 ubezpieczycieli.
Na rynku są już od bagatela 323 lat i na koncie mają ubezpieczenia na przykład Titanica, lotu kosmicznego w 1965, WTC oraz obu porwanych samolotów, czy choćby głos Bruca Springsteena.
Window views- you can get the idea on how flat London really is.
Widoki z okien- Londyn naprawdę jest bardzo płaski.
Stepping into a room straight out of the 18th century, designed by Robert Adam isnt something you would normally expect in this steel and glass building. Lloyds initialy wanted to buy the fireplace, but eventually came back with the whole room. Easy.
To XVIII wieczne wnętrze, zaprojektowane przez Roberta Adama, z pewnością nie jest czymś, czego można się spodziewać w środku tego budynku ze stali i szkła. Lloyds początkowo był zainteresowany kupnem kominka, ale ostatecznie zdecydował się na zakup całego pokoju. Proste.
Lloyds, One Lime Street, EC3M 7HA London
Labels:
architecture,
architektura,
Lloyds Building,
London,
Londyn
Friday 16 September 2011
Lanvin Windows Paris
Lanvin window displays in Paris are pure prefection. Enjoy!
Okna sklepowe Lanvin w Paryżu są po prostu doskonałe. Miłego oglądania!
Okna sklepowe Lanvin w Paryżu są po prostu doskonałe. Miłego oglądania!
Piękna opalenizna i poza.
Lanvin, 22 Rue Fbg St Honore, Paris.
xxx
Monday 12 September 2011
Commonwealth Institute London Interior
Some photos from the original, existing interior of the Commonwealth Institute in London. The building was completed by 1962 by the architects Stirrat Johnson-Marshall and Robert Matthew
Johnson-Marshall. The roof construction is a hyperbolic paraboloid (like a Pringle or a saddle), a shape designed to acheive the goal of creating a building that looks like a tent in the park.
Intrestingly, the building will be redesigned by John Pawson and Rem Koolhaas to become the new home of the Design Museum in 2014.
The interior itself dont seem to be impressive at first sight, but it really is incredibly photogenic.
Zdjęcia oryginalnego wnętrza Instytutu Wspólnoty Narodów w Londynie. Budynek został ukończony w roku 1962 przez architektów Stirrat'a Johnson-Marshall i Roberta Matthew Johnson-Marshall. Konstrukcja dachu jest parabolidą hiperboliczną (wyglada jak Pringles, albo siodło), forma mająca oddać ideę utworzenia "namiotu w parku".
Co ciekawe, budynek zostanie wkrótce przeprojektowany przez architektów Johna Pawson i Rem Koolhaas na nową siedzibę Muzeum Designu.
Johnson-Marshall. The roof construction is a hyperbolic paraboloid (like a Pringle or a saddle), a shape designed to acheive the goal of creating a building that looks like a tent in the park.
Intrestingly, the building will be redesigned by John Pawson and Rem Koolhaas to become the new home of the Design Museum in 2014.
The interior itself dont seem to be impressive at first sight, but it really is incredibly photogenic.
Zdjęcia oryginalnego wnętrza Instytutu Wspólnoty Narodów w Londynie. Budynek został ukończony w roku 1962 przez architektów Stirrat'a Johnson-Marshall i Roberta Matthew Johnson-Marshall. Konstrukcja dachu jest parabolidą hiperboliczną (wyglada jak Pringles, albo siodło), forma mająca oddać ideę utworzenia "namiotu w parku".
Co ciekawe, budynek zostanie wkrótce przeprojektowany przez architektów Johna Pawson i Rem Koolhaas na nową siedzibę Muzeum Designu.
Labels:
architecture,
architektura,
Commonwealth Institute,
Design Museum,
interior,
London,
wnętrze
Subscribe to:
Posts (Atom)